ZGODA SĄDU NA PROWADZENIE POJAZDÓW WYPOSAŻONYCH W BLOKADĘ ALKOHOLOWĄ

Data publikacji: 2021-10-21

uznał, że wobec skazanego w sprawie o sygn. akt II Ko 1690/21 zasadnym jest zezwolenie skazanemu na dalsze wykonywanie orzeczonego wobec niego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów, poprzez zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową.

W związku z tym warto przybliżyć Państwu wskazaną regulację, na której oparty został wniosek, a mowa tu o art. 182a Kodeksu karnego wykonawczego. Jest to bowiem swojego rodzaju furtka dla osób, wobec których został orzeczony zakaz prowadzenia pojazdów, pozwalająca im na wcześniejsze odzyskanie możliwości prowadzenia pojazdów. Warunkiem jest jednak, by prowadzony pojazd wyposażony był w blokadę alkoholową.

Zgodnie z art. 2 pkt 84 ustawy – Prawo o ruchu drogowym:

„Blokada alkoholowa – urządzenie techniczne uniemożliwiające uruchomienie silnika pojazdu silnikowego i pojazdu szynowego, w przypadku gdy zawartość alkoholu w wydychanym przez kierującego powietrzu wynosi co najmniej 0,1 mg alkoholu w 1 dm3 .”

Z podanej definicji wynika, iż w razie, gdy osoba, wobec której wykonywany jest zakaz prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, będzie chciała uruchomić pojazd, będzie musiała poddać się pomiarowi na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu. Pomiar taki umożliwi urządzenie zainstalowane w pojeździe. Jeśli tylko zawartość alkoholu w wydychanym przez tę osobę powietrzu wyniesie 0,1 mg w 1 dm3 bądź więcej, pojazd nie uruchomi się.

Art. 182a:

„§ 1. Jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 Kodeksu karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd może orzec o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt 84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, 284, 568, 695, 1087 i 1517), jeżeli postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Przepis art. 182 § 1 stosuje się odpowiednio.”

Jak wynika wprost z powyższego, podstawową przesłanką, którą należy spełnić, by Sąd mógł przychylić się do wniosku jest wykonywanie zakazu prowadzenia pojazdów przez co najmniej połowę czasu, na który został orzeczony bądź, w przypadku gdy zakaz ten został orzeczony dożywotnio – wykonywanie zakazu musi trwać co najmniej 10 lat.

Dodatkowo, osoba, wobec której orzeczony został wspomniany zakaz prowadzenia pojazdów, musi swą postawą i zachowaniem podczas wykonywania zakazu dać Sądowi podstawy do stwierdzenia, że dalsze wykonywanie tego zakazu poprzez zakaz prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, nie będzie stanowił zagrożenia dla bezpieczeństwa w komunikacji, w tym dla innych uczestników ruchu.